جهان بیمار بود و آیینه معصوم!

۱۳۹۲ اسفند ۶, سه‌شنبه

سینما تاتر بیضایی



این زیبایی چند وجهی ِتحسین برانگیز سینمای ِتاتری بیضایی که :
با مایه های اروتیک جذاب شده است
با اسطوره ها افسونگر،
با خوش فرمی بصری، چشم نواز،
و با فارسی فاخر باشکوه!
بهرام بیضایی پیش از هر چیز استاد زبان است ... او به تصاویر شکوه واژه ها رو اضافه می کند ... تصاویر مکمل زبان فاخر ، اروتیک و اسطوره ای اوست.
«
بیا منو گول بزن ببر جنگل ... »
«
من رفتم ولی فکر تو مرا بر می گرداند مثل زنجیری! این بوی خاک است که مرا پس می کشد. لنگریست به پای زورق بسته . نه فرو می کشد ، نه آزاد می کند.
با من بهتر از این کن!
با تو بدتر از این می کنم!
......»
و صد البته سوسن تسلیمی
چطور می شود از سینمای بیضایی گفت بدون یاد کردنی از سوسن تسلیمی، یکی از هنرپیشه های کم نظیر تاریخ سینمای ایران.  تارا، نقشی که  برازنده ی اوست .... تمام قد! د


 http://www.youtube.com/watch?v=R-rrBqd-Zm8



۱ نظر: